Αποσπάσματα από βιβλία του Jostein Gaarder.
Ο κόσμος της Σοφίας
Ο φιλόσοφος μένει, για όλη του τη ζωή παιδί και συνεχίζει όσο ζει, να θαυμάζει κι ν’ απορεί με τον κόσμο, όπως κι ένα παιδί.
“Τα πάντα ρει”. Τα πάντα βρίσκονται σε κίνηση, και τίποτα δεν κρατάει για πάντα. Γι’ αυτό και δεν μπορούμε να μπούμε δυο φορές στο ίδιο ποτάμι. Μέχρι να βγούμε και να ξαναμπούμε, τόσο εμείς οι ίδιοι, όσο και τα νερά του ποταμού, θα έχουν αλλάξει.
Εξυπνότερη είναι εκείνη που ξέρει τι ακριβώς δεν ξέρει. Η πραγματική γνώση έρχεται από μέσα μας. Όποιος ξέρει ποιο είναι το σωστό, θα κάνει το σωστό.
Όποιος ξέρει το σωστό και το δίκαιο, αυτός δε θα πράξει το κακό και το άδικο. Η ορθή γνώση οδηγεί στην ορθή πράξη, και μόνο όποιος κάνει το σωστό και το δίκαιο μπορεί να γίνει σωστός άνθρωπος.
Γιατί να φοβόμαστε το θάνατο; Αφού όσο υπάρχουμε εμείς, ο θάνατος δεν υπάρχει. Κι όταν έρχεται αυτός, δε βρισκόμαστε πια εδώ.
Ο άνθρωπος που δεν ξέρει κάτι, βρίσκεται στο δρόμο που θα του επιτρέψει να μάθει κάτι.
Ο άνθρωπος κλείνει μέσα του ολόκληρο το σύμπαν, κι επομένως θα γνωρίσει καλύτερα το μυστήριο της ζωής, αν σκύψει και κοιτάξει μέσα στον ίδιο του τον εαυτό.
Για σκέψου ν΄αποκοιμηθείς κι ύστερα στον ύπνο σου να ονειρευτείς. Για σκέψου στ΄όνειρό σου να δεις πως ανέβηκες στον ουρανό κι έκοψες ένα παράξενο, πανέμορφο λουλούδι. Για σκέψου να ξυπνήσεις και το λουλούδι αυτό στο χέρι σου να βρεις. Για σκέψου.
Μέσα από τον σκοτεινό καθρέφτη
Ο ουρανός καθρεφτίζεται μέσα στα νερά της θάλασσας. Ετσι ακριβώς καθρεφτίζεται κι ο Θεός στα μάτια των ανθρώπων. Γιατί τα μάτια είναι ο καθρέφτης της ψυχής κι ο Θεός βλέπει τον εαυτό του μέσα στην ψυχή του ανθρώπου.
Το μάτι που έχει μέσα του κάθε άνθρωπος, είναι ένα μικρό κομματάκι του μυστηρίου του Θεού.
Είναι ασφαλώς καλύτερα να αντικρίσεις έστω και για λίγο το θαύμα της πλάσης, παρά να μην το δεις ποτέ και καθόλου. Όποιος δεν έχει δοκιμάσει τη ζωή δεν μπορεί να ξέρει αν είναι όμορφη ή δεν είναι.
Με τα όνειρα ταξιδεύουμε μακριά, σε μέρη που δε θα μπορούσαμε ποτέ να πάμε
Το κάστρο των αγγέλων
Το υλικό απ’ το οποίο είναι φτιαγμένος ο κόσμος είναι το υλικό της ψυχής.
Όποιος αξίζει να δεχτεί το δώρο της ζωής αξίζει να δεχτεί και το δώρο του θανάτου.
Μια ματιά στο στερέωμα είναι μια ματιά στο παρελθόν. Δε βλέπουμε τον ουρανό όπως είναι τώρα. Τον βλέπουμε όπως ήταν πριν από πολύ πολύ καιρό. Μια ματιά στο στερέωμα είναι ένα ταξίδι στο χρόνο.
Το μεγάλο μυστήριο είναι το ότι υπάρχει κόσμος και όχι το πως είναι ο κόσμος.
Το μυστήριο της τράπουλας
Αν το μυαλό μας ήταν τόσο απλό, που να μπορούμε να το καταλάβουμε, τότε θα ήμασταν τόσο χαζοί, που πάλι δεν θα μπορούσαμε να το καταλάβουμε.
Όσο καιρό είμαστε παιδιά, έχουμε ακόμη την ικανότητα να θαυμάζουμε τα πάντα γύρω μας, να απορούμε, να τα βλέπουμε πραγματικά. Σιγά σιγά όμως ο κόσμος όλος μας γίνεται συνήθεια. Τα παιδιά μεγαλώνουν, και είναι σαν να πίνουν λίγο λίγο τον κόσμο και να μεθούν με εμπειρίες και αισθήσεις πολλές και διάφορες.
Πουθενά δεν μπορούμε να κρυφτούμε για να ξεφύγουμε από το χρόνο. Ο χρόνος δεν περνάει. Δεν προχωράει, δε μετράει τις στιγμές. Εμείς περνάμε, εμείς προχωράμε, τα δικά μας ρολόγια μετράνε τις στιγμές. Ο χρόνος ξοδεύεται ήσυχα, αμείλικτα, σαν τον ήλιο που ανατέλλει και δύει πάντα μέσα στην ιστορία.
